Źródło: inTARnet.pl

   Koncerty w Dworku Paderewskiego    -   26/8/2011

„Mistrzowskie Wieczory w Kąśnej” odbywają się pod koniec sierpnia co dwa lata, zamiennie z Festiwalem Muzyki Kameralnej „Bravo Maestro”. Mają one na celu zaprezentowanie melomanom najwybitniejszych dzieł muzyki poważnej, jakie zdołał wydać geniusz kompozytorów minionych epok, jak i bardziej współczesnych. Centrum I. J. Paderewskiego zaprasza do Dworku w Kąśnej w dniach 25-27 sierpnia na koncerty, podczas których wystąpią m.in.: K. Jakowicz, K. Bąkowski, S. Kamasa, R. Kwiatkowski, K. Jabłoński, T. Strahl, K. A. Kulka. Za nami pierwszy z koncertów – dziś przypominamy program kolejnych oraz prezentujemy biogramy artystów.

Ogloszenie

>

WIECZÓR DRUGI - 26 sierpnia 2011 (piątek), godz. 19.00
- F. Chopin - Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22
(K. Jabłoński – fortepian)
- R. Glier – Duety na skrzypce i wiolonczelę
(K. Jakowicz – skrzypce, R. Kwiatkowski – wiolonczela)
**************
- W. A. Mozart – Duo B-dur KV 424 na skrzypce i altówkę
(K. A. Kulka – skrzypce, S. Kamasa – altówka)
- D. Szostakowicz – Kwintet fortepianowy g-moll op. 57
(K. Jabłoński – fortepian, K. Jakowicz – skrzypce, K. Bąkowski – skrzypce, S. Kamasa – altówka, R. Kwiatkowski – wiolonczela)

WIECZÓR TRZECI – „Czas na tango!” - 27 sierpnia 2011 (sobota), godz. 19.00
Fantango Quintet
Paweł Janas – akordeon Mateusz Konopelski – skrzypce Maciej Kopczyński – gitara Piotr Kopczyński – fortepian Wojciech Zeman – kontrabas
W programie utwory Astora Piazzolli

Wyjazd autokaru spod tarnowskiego teatru o godz. 18:00.


Krzysztof BĄKOWSKI – skrzypek, ur. 1961 w Warszawie, kontynuuje rodzinne tradycje muzyczne. Na skrzypcach zaczął grać pod wpływem i kierunkiem ojca, wybitnego skrzypka i pedagoga. Studiował w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina oraz na Indiana University w Bloomington w USA u prof. Tadeusza Wrońskiego i prof. Josefa Gingolda.
W 1990 wygrał Międzynarodowy konkurs im. Tadeusza Wrońskiego na skrzypce solo w Warszawie.
Koncertował i wykładał m.in. na festiwalach w Louisville, Warszawie, Rotterdamie, Lerchenborg, Poznaniu, Dusznikach, Odense, Mińsku, Arnhem, Wrocławiu, Gdańsku, Apeldoorn, Puebli, Łańcucie, Berlinie. Występował także na festiwalach Polskiego Radia poświęconych twórczości Karola Szymanowskiego i Grażyny Bacewicz. Występował z czołowymi polskimi orkiestrami m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Sinfonią Varsovią, orkiestrą Filharmonii Narodowej, pod batutą Antoniego Wita, Jerzego Maksymiuka, Jacka Kaspszyka.
Artysta ma na swoim koncie kilkadziesiąt prawykonań polskich i światowych. Prawykonywał utwory skrzypcowe mi.in. Henryka Mikołaja Góreckiego, Pawła Szymańskiego, Jerzego Kornowicza, Hanny Kulenty, Aleksandra Lasonia. Wiele z nich jest jemu dedykowanych. Krzysztof Bąkowski dokonał ponad 50 nagrań dla rozgłośni radiowych i telewizyjnych w Polsce, Niemczech, Danii i Holandii. Wśród nich znajdują się premierowe nagrania m.in. koncertów skrzypcowych Romana Palestra i Grażyny Bacewicz.
Jego nagrania Concerto Festivo Aleksandra Lasonia i Concerto à rebour Tadeusza Wieleckiego reprezentowały Polskie Radio na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Paryżu w 1997 i 1999 roku. Otrzymały tam wyróżnienia i rekomendacje do kilkudziesięciu radiofonii z całego świata. Nagranie Partity i Łańcucha II Witolda Lutosławskiego z WOSPRem pod dyrekcją Antoniego Wita zarejestrowane na CD przez firmę NAXOS odniosło znaczący sukces pod względem ilości sprzedanych płyt oraz doskonałych recenzji. Płyta utrzymuje się już kolejny rok w sprzedaży na całym świecie, otrzymując nagrody i wyróżnienia, m.in. prestiżowe wyróżnienie krytyków francuskich Diapason d Or.
Krzysztof Bąkowski jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina oraz koncertmistrzem Orkiestry Filharmonii Narodowej.

Krzysztof JABŁOŃSKI – pianista i pedagog. Ur. 1965 we Wrocławiu. W wieku sześciu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie u Janiny Butor. Swoje umiejętności doskonalił na lekcjach i kursach mistrzowskich Rudolfa Kerera oraz Nikity Magaloffa. W 1986 ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach pod kierunkiem Andrzeja Jasińskiego.
Jego wybitny talent zaowocował wieloma ważnymi nagrodami w prestiżowych międzynarodowych konkursach pianistycznych: w Mediolanie (1980, V nagroda), Warszawie (1985, III nagroda na  Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina), Palm Beach (1988, I nagroda oraz nagroda za najlepsze wykonanie utworów Fryderyka Chopina), Dublinie (1988, II nagroda), Monzie (1988, I nagroda), Tel Awiwie (1989, Złoty Medal Artura Rubinsteina), Nowym Jorku (1992, Nagroda Specjalna im. Jorge Boleta) oraz Calgary (1992, II nagroda).
Krzysztof Jabłoński intensywną działalność koncertową rozpoczął w 1985. Gościł na estradach Europy, Ameryki Północnej i Południowej, Meksyku, Izraela, Japonii oraz Korei Południowej. Współpracował z takimi dyrygentami, jak Mario Bernardi, Andrey Boreyko, Frans Brüggen, Sergiu Comissiona, Jacek Kaspszyk, Jerzy Katlewicz, Jan Krenz, Jesus Lopez-Cobos, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Witold Rowicki, Michael Stern, Tadeusz Strugała, Yukinori Tezuka, Ronald Zollman. Grał m.in. z Orchestra of the 18th Century, Berner Symphonie-Orchester, Jenaer Philharmonie, Radio-Sinfonieorchester Stuttgart des SWR, Festival Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Düsseldorfer Symphoniker. Dwukrotnie wystąpił w ramach cyklu koncertów mistrzowskich w Filharmonii Berlińskiej.
Prowadzi także ożywioną działalność jako kameralista. Występował z Deseret String Quartet, Israel Chamber Orchestra String Quartet, Shanghai Quartet oraz z takimi artystami, jak Andrzej Bauer, Ewa Iżykowska, Roman Jabłoński, Stefan Kamasa, Konstanty Andrzej Kulka, Shauna Rolston, Tomasz Strahl (z którym założył Chopin Duo i koncertuje w kraju oraz za granicą od 1999). Od 2005 jest członkiem Kwintetu Warszawskiego, założonego w 1963 przez Władysława Szpilmana i Bronisława Gimpela. W 2008 zainicjował powstanie Kulka Trio w składzie: Konstanty Andrzej Kulka – skrzypce, Tomasz Strahl – wiolonczela i Krzysztof Jabłoński – fortepian.
Krzysztof Jabłoński nagrywał dla radia i telewizji w kraju oraz za granicą. Ma w dorobku kilkanaście płyt kompaktowych, nagranych w Polsce, Niemczech i Japonii. W ramach Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina pod redakcją Jana Ekiera, zarejestrował komplety etiud, preludiów i impromptus (1998), jak również Wariacje B-dur na temat arii „Là ci darem la mano” z opery „Don Juan” Wolfganga Amadeusa Mozarta op. 2 na fortepian i orkiestrę (1827-28) i Rondo à la Krakowiak F-dur op. 14 na fortepian i orkiestrę (1828) z towarzyszeniem Sinfonii Varsovii pod batutą Jacka Kaspszyka (2000). Z Kwintetem Warszawskim nagrał płyty muzyką kameralną Grażyny Bacewicz i Juliusza Zarębskiego, z Chopin Duo i Kulka Trio – komplet dzieł kameralnych Chopina.
W sezonie 1998/99 był częstym gościem uroczystości związanych z obchodami 150. rocznicy śmierci Fryderyka Chopina. Występował w Europie, Ameryce Północnej oraz Izraelu. Wziął udział w koncercie w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, inaugurującym obchody Roku Chopinowskiego w Polsce oraz w koncercie kończącym Rok Chopinowski w Rosji. Wykonał wówczas Koncert fortepianowy e-moll op. 11 Chopina z towarzyszeniem Orkiestry Teatru Bolszoj w Moskwie. W latach 1999-2006 współpracował z Teatrem Wielkim w Warszawie, wykonując muzykę do spektaklu baletowego Fortepianissimo oraz oryginalną wersję na fortepian i głosy dramatu lirycznego Peleas i Melizanda Claudea Debussyego. Polska premiera tej wersji odbyła się w kwietniu 2002.
W 1999 Minister Kultury Turcji odznaczył pianistę za wkład w popularyzację muzyki oraz złożył specjalne podziękowania za udział w obchodach Roku Chopinowskiego w Turcji. Od 2000 jest członkiem Zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu.
Krzysztof Jabłoński zajmuje się także pracą pedagogiczną. W latach 1994-95 prowadził klasę fortepianu w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w latach 1997-99 w Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 2004 jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2006 otrzymał tytuł profesora. Prowadzi też kursy mistrzowskie. Bierze udział w pracach jury międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, International Frederic Chopin Piano Competition in ASIA, The Seventh National Chopin Piano Competition of the United States. Od 1998 mieszka w Calgary w Kanadzie.

Krzysztof JAKOWICZ to obecnie jeden z najwybitniejszych polskich skrzypków, jednocześnie pedagog. Ur. 1939 w Palmirach.
Ukończył Liceum Muzyczne we Wrocławiu. W latach 1958-63 studiował wiolinistykę u Tadeusza Wrońskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W latach 1965-66 wyjechał na studia na Indiana University w Bloomington w Stanach Zjednoczonych, gdzie jego pedagogami byli Josef Gingold i Janos Starker oraz Henryk Szeryng. Już w czasie studiów zdobywał znaczące laury na międzynarodowych konkursach skrzypcowych: w 1959 zajął I miejsce w Konkursie im. Eugène Ysaÿa w Warszawie oraz III miejsce w Konkursie Muzycznym odbywającym się w ramach Światowego Festiwalu Młodzieży w Wiedniu. W 1962 r. zdobył III nagrodę i nagrodę specjalną Henryka Szerynga na IV Międzynarodowym Konkursie im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, a w roku 1970 otrzymał nagrodę specjalną Konkursu im. George Enescu w Bukareszcie. Artysta wielokrotnie zapraszany był do udziału w festiwalach o światowej renomie, jak: Warszawska Jesień, Festiwal Dwóch Światów w Spoleto, Berliner Festspiele, Festival de Paris, Festival Vlaanderen, Wiener Festwochen oraz w festiwalach w Edynburgu, Londynie i Bregenz. W latach 1966-68 współpracował z Warszawskim Kwintetem Fortepianowym, początkowo jako drugi, a później jako pierwszy skrzypek po rezygnacji Bronisława Gimpla.
Krzysztof Jakowicz prowadzi aktywne życie koncertowe – występował z recitalami w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii, Japonii i Izraelu oraz jako solista i z takimi orkiestrami jak: English Chamber Orchestra, Filharmonia Izraelska, Wiener Symphoniker, Bamberger Symphoniker, BBC Scottish Symphony Orchestra, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Filharmonii Narodowej, Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, ORTF z Wiednia, Accademia di Santa Cecilia w Rzymie, WDR z Kolonii, Orchestra National de France. Występował na wielu festiwalach muzycznych takich jak: Festiwal Dwóch Światów w Spoleto, Berliner Festspiele, Warszawska Jesień, w festiwalach w Edynburgu, Londynie i Bregenz, a także Festival De Paris, Festival Vlaanderen, Wiener Festwochen. Jest wykonawcą tanga argentyńskiego.
Jest laureatem nagród Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych pierwszego i drugiego stopnia za upowszechnianie kultury polskiej poza granicami kraju. Otrzymał również nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania polskiej muzyki współczesnej. W 1986 r. za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora na festiwalu „Warszawska Jesień” otrzymał statuetkę Orfeusza, a w 1989 r. za płytę z tym utworem został uhonorowany nagrodą krytyków francuskich Diapason d Or. W 1995 r. z okazji 50-lecia Organizacji Narodów Zjednoczonych wystąpił na uroczystym koncercie w Paryżu z I Koncertem Karola Szymanowskiego. W 1997 otrzymał za nagranie Partity Witolda Lutosławskiego nagrodę fonograficzną Fryderyk 97. Odznaczony został również Złotym Krzyżem Zasługi.
Krzysztof Jakowicz jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie i gościnnym profesorem na SOAI University w Osace w Japonii.

Stefan KAMASA – altowiolista, kameralista i pedagog, ur. 1930 w Bielsku Podlaskim. W latach 1948-53 studiował w klasie Jana Rakowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, którą ukończył z wyróżnieniem. Studia kontynuował w latach 1953-56 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Wrońskiego, zaś w latach 1957-58 w Paryżu u Pierre a Pasquiera.
Współpracował z wybitnymi dyrygentami takimi jak Moshe Atzmon, sir Charles Groves, Eliahu Inbal, Hiroyuki Iwaki, Jan Krenz, Jerzy Maksymiuk, Manuel Rosenthal, Witold Rowicki, Stanisław Skrowaczewski, Antoni Wit. Występował na wielu festiwalach, m.in. w Alicane, Berlinie, Moskwie, Pradze, Salzburgu, Warszawie, Wersalu, Zurychu. Występował w najsłynniejszych salach koncertowych świata, grając m.in. z takimi orkiestrami jak Dresden Philharmonic, Mozarteum w Salzburgu, Orchestre National de France, londyńska Royal Philharmonic Orchestra, berlińska Staatskapelle. Dokonał licznych nagrań płytowych, wielokrotnie nagradzanych (m.in. nagroda Diapason d Or za Concerto lugubre Bairda, 1989).
Jest profesorem zwyczajnym (emerytowanym) Uniwersytetu Muzycznego im.Fryderyka Chopina, gościnnym profesorem w Konserwatorium im. W. Lutosławskiego w Krakowie. Wykładał ponadto w wielu kursach muzycznych m.in. w Bordeaux, Düsseldorfie, Karlsruhe, Łańcucie, Louisiana University w USA, St. Petersburgu, Sztokholmie, Tuluzie, Żaganiu.
Jego gra była inspiracją do napisania koncertów altówkowych Bacewicz, Bairda, Palestra, Pendereckiego.
Był członkiem znanych polskich zespołów kameralnych: Kwartetu Warszawskiego (od 1962), Kwartetu Polskiego Radia i Telewizji, zwanego Kwartetem Mistrzów (od 1975 wraz z Konstantym Andrzejem Kulką - skrzypce, Romanem Jabłońskim - wiolonczela i Jerzym Marchwińskim - fortepian). Występował z Dresdner Philharmonie, Royal Philharmonic Orchestra, Orchestre Philharmonique de Radio France, Mozarteum Salzburg, Orchestre National de France, RSO Berlin pod batutą m.in. sir Charlesa Grovesa, Stanisława Skrowaczewskiego, Jana Krenza, Moshe Atzmona, Jerzego Maksymiuka, Eliaha Inbala, Hiryoki Iwaki, Manuela Rosenthala, Witolda Rowickiego, Antoniego Wita.
Rozległy repertuar Stefana Kamasy obejmuje większość zasługujących na uwagę dzieł na altówkę, poczynając od muzyki baroku po współczesną. Jego gra była inspiracją do powstania 10 koncertów na altówkę: Grażyny Bacewicz („Orfeusz” za najlepsze wykonanie na Festiwalu „Warszawska Jesień” w 1970), Tadeusza Bairda (nagroda płytowa Diapason d Or 1989), Tadeusza Natansona, Romana Palestra, Krzysztofa Pendereckiego, Marka Stachowskiego, Tadeusza Wieczorka, Carla Böhma, Françoisa Rosea, Marca Carlesa, których był pierwszym wykonawcą.
Występował na wielu festiwalach, m.in. w Alicane, Berlinie, Moskwie, Pradze, Salzburgu, Warszawie, Wersalu i Zurychu.
Od 1958 Stefan Kamasa wykłada w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie w 1980 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego. Od 1984 jest profesorem klasy altówki w konserwatorium w Tarbes we Francji. Ponadto jest gościnnym profesorem Konserwatorium im. Witolda Lutosławskiego w Krakowie. Prowadził kursy mistrzowskie w Żaganiu, Łańcucie, Sankt Petersburgu, Sztokholmie, Karlsruhe, Düsseldorfie, Bordeaux, Tuluzie i na Louisiana University w Stanach Zjednoczonych. Był jurorem konkursów w Monachium, Evian, Kassel, Markneukirchen, Budapeszcie, Mittenwald, Pörtschach i Zakopanem.
Jako solista i kameralista dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, a także dla firm fonograficznych (Polskie Nagrania, Olympia).
W 1975 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia, zaś w 1977 – Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich. Został też odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Konstanty Andrzej KULKA – skrzypek, ur. 1947 w Gdańsku. Jest zali­czany do grona naj­wy­bit­niej­szych instrumentalistów swo­jego poko­le­nia Naukę gry na skrzyp­cach roz­po­czął w wieku lat ośmiu u Ste­fana Her­mana i kon­ty­nu­ował u tego samego peda­goga w Liceum Muzycz­nym i Pań­stwo­wej Wyż­szej Szkole Muzycz­nej w Gdańsku.
Już jako 17-letni stu­dent uzy­skał dyplom z wyróż­nie­niem na Mię­dzy­na­ro­do­wym Kon­kur­sie Skrzyp­co­wym im. N. Paga­ni­niego w Genui, jed­nak drogę do sławy otwo­rzył mu Mię­dzy­na­ro­dowy Kon­kurs w Mona­chium, gdzie zdo­był I nagrodę. Od tego momentu roz­po­częła się jego bły­ska­wiczna kariera – od 1966 roku Kon­stanty Andrzej Kulka kon­cer­tuje na obu pół­ku­lach (wszyst­kie kraje Europy, USA, Ame­ryka Połu­dniowa, Japo­nia, Australia).
Jako soli­sta był gościem wielu reno­mo­wa­nych orkiestr, takich jak: Ber­li­ner Phil­har­mo­ni­ker, Chi­cago Sym­phony, Lon­don Sym­phony, English Cham­ber, Fil­har­mo­nia Lenin­gradzka. Uczest­ni­czył także w pre­sti­żo­wych festi­wa­lach muzycz­nych, m.in.: w Ber­li­nie, Bor­de­aux, Lucer­nie i wielu innych.
Szcze­gólne miej­sce w tour­nées arty­stycz­nych skrzypka zaj­mują występy z Orkie­strą Sym­fo­niczną Fil­har­mo­nii Naro­do­wej. Od 1968 roku Kon­stanty Andrzej Kulka wystę­po­wał w duecie z Jerzym Mar­chwiń­skim, upra­wiał też kame­ra­li­stykę wraz ze Ste­fa­nem Kamasą, Roma­nem Jabłoń­skim i Jerzym Mar­chwiń­skim jako czło­nek Kwar­tetu Pol­skiego Radia i Telewizji.
Arty­sta ma na kon­cie liczne nagra­nia dla Pol­skiego Radia i Tele­wi­zji oraz Pol­skich Nagrań. Wśród nagrań pły­to­wych szcze­gólne uzna­nie zyskały Cztery pory roku A. Vival­diego z Orkie­strą Kame­ralną Karola Teut­scha, Kon­certy skrzyp­cowe F. Men­dels­sohna i A. Gła­zu­nowa z Orkie­strą Fil­har­mo­nii Naro­do­wej pod batutą Jerzego Katle­wi­cza, Kon­cert skrzyp­cowy J. Brahmsa z Orkie­strą Fil­har­mo­nii Naro­do­wej pod dyrek­cją Witolda Rowic­kiego, a także Sonaty na skrzypce solo J. S. Bacha.
Kon­stanty Andrzej Kulka nagrywa także dla zagra­nicz­nych radio­fo­nii i firm pły­to­wych – jego nagra­nie II Kon­certu skrzyp­co­wego K. Szy­ma­now­skiego dla EMI zostało w 1981 roku nagro­dzone „Grand Prix du Disque”. W ogrom­nym reper­tu­arze skrzypka ważne miej­sce zaj­muje muzyka współ­cze­sna – jest on zna­ko­mi­tym inter­pre­ta­to­rem m.in. Kon­certu skrzyp­co­wego K. Pen­de­rec­kiego, który wyko­ny­wał wie­lo­krot­nie z róż­nymi orkie­strami pod dyrek­cją kompozytora.
Wykonał ponad 1500 recitali i koncertów z towarzyszeniem orkiestry na całym świecie. Gra ze słynnymi orkiestrami, występuje na festiwalach w Lucernie, Bordeaux, Berlinie, Brighton, Pradze, Barcelonie i in. Dokonuje wielu nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. Uprawiał również kameralistykę, bierze udział w wykonaniu i nagraniach polskiej muzyki współczesnej. Bierze udział w licznych tournée zagranicznych z polskimi orkiestrami. Jest głównie związany z Filharmonią Narodową. Wystąpił także gościnnie w albumie Hat, Rabbit swojej córki Gaby Kulki.
Wraz z S. Kamasą, R. Jabłońskim i J. Marchwińskim utworzył Kwartet Polskiego Radia i Telewizji (1974-1981). Współpracował m.in. z Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony, London Symphony, English Chamber. Jego gra odznacza się techniczną perfekcją i emocjonalną powściągliwością.
W repertuarze ma kompozycje I.F. Dobrzyńskiego, J. Elsnera, A. Vivaldiego, F. Mendelssohna, J. Brahmsa, K. Szymanowskiego (nagranie II Koncertu skrzypcowego dla wytwórni EMI nagrodzone Grand Prix Du Disque w 1981), J.S. Bacha, K. Pendereckiego.

Rafał KWIATKOWSKI – wiolonczelista. Urodził się w rodzinie muzyków w Warszawie i tam rozpoczął naukę gry na wiolonczeli pod kierunkiem Jerzego Ługiewicza. W latach 1993-94 studiował u Cecylii Barczyk w Baltimore (USA), a następnie kształcił się w Warszawie w klasie Andrzeja Orkisza otrzymując w 2002 r. dyplom z wyróżnieniem Akademii Muzycznej im. F. Chopina oraz medal Magna cum Laude.
Już od najmłodszych lat zwyciężał w licznych młodzieżowych konkursach wiolonczelowych w Polsce i USA, ale solistyczną karierę na światowych estradach rozpoczął dzięki następującym osiągnięciom: I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym w Viňa del Mar w Chile (1996), trzy I nagrody w 1998 r. – na Międzynarodowej Trybunie Młodych Wykonawców w Lubljanie, Europejskim Konkursie Young Concert Artists w Lipsku oraz Międzynarodowym Konkursie Duetów w Kuhmo w Finlandii (z pianistą Grzegorzem Gorczycą), w 1999 r. zwyciężył w Światowym Finale Konkursu Young Concert Artists w Nowym Jorku a w 2002 r. zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Paulo Cello w Helsinkach. Jest laureatem Paszportu Polityki, nagrody Małe Berło oraz wielokrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury (m.in. stypendium „Młoda Polska”).
Wiolonczelista koncertował oprócz Europy w obu Amerykach, Afryce i Azji – podczas japońskiego tournèe wystąpił m.in. z recitalem w Suntory Hall w Tokio. Po nowojorskim debiucie w Y Hall oraz Carnegie Hall (1999) wielokrotnie odbywał tournèe po USA. Koncertował jako solista z wieloma zagranicznymi orkiestrami – m.in. w Los Angeles, Bogocie, Santiago, Moskwie, Helsinkach, Budapeszcie, Palermo, Astanie, oraz z Filharmonią Monachijską a w kraju regularnie występuje i nagrywa z takimi zespołami jak Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Cracovia, NOSPR, Polska Orkiestra Radiowa oraz Filharmonia Narodowa, z którą z wielkim powodzeniem debiutował pod dyr. Stanisława Skrowaczewskiego. Sukces ten zaowocował zaproszeniami na zagraniczne tournée koncertowe z Orkiestrą FN oraz nagraniem CD z Koncertem W. Lutosławskiego pod dyr. Antoniego Wita, które w 2005 r. zostało nagrodzone m.in. dwoma Fryderykami. Jego kolejna płyta z koncertami wiolonczelowymi Szostakowicza również otrzymała nominację do Fryderyka. W 2001 r. Rafał Kwiatkowski wykonał w Berlinie Koncert Altówkowy Krzysztofa Pendereckiego pod batutą kompozytora oraz uczestniczył w polskim prawykonaniu Concerto Grosso – od tego czasu regularnie zapraszany jest przez Krzysztofa Pendereckiego do polskich i zagranicznych wykonań jego Koncertów, jak również do ich rejestracji płytowych (z NOSPR oraz Orkiestrą Filharmonii Narodowej).
Rafał Kwiatkowski był solistą podczas cyklu koncertów symfonicznych promujących polską kulturę u progu przystąpienia Polski do EU, które odbyły się w Kopenhadze (Tivoli Hall), Helsinkach i Bazylei. Wiolonczelista jest zapraszany do udziału w wielu renomowanych festiwalach: Festiwal Pablo Casalsa w Puerto Rico, Festiwale Schleswig-Holstein, Europäischer Musik Sommer, Usedomer Musikfestival w Niemczech, Festiwal Muzyki Kameralnej w Kuhmo w Finlandii, Semanas Musicales de Frutillar w Chile, Praska Jesień, Światowy Kongres Wiolonczelowy w St. Petersburgu oraz czołowe festiwale w Polsce.
Poza działalnością solistyczną Rafał Kwiatkowski z zamiłowaniem uprawia kameralistykę. Od 1998 r. jest stałym gościem na Festiwalach Muzyki Kameralnej Bravo Maestro odbywających się w Dworku Paderewskiego w Kąśnej Dolnej, podczas których nawiązał trwałą współpracę z najwybitniejszymi polskimi artystami. Wielokrotnie koncertował w trio z Vadimem Brodskim i Waldemarem Malickim (m.in. w Wiedniu i Kopenhadze) oraz wspólnie z Konstantym Kulką, Krzysztofem Bąkowskim i Krzysztofem Jabłońskim został członkiem Kwintetu Warszawskiego reaktywowanego po dwudziestu latach przez Stefana Kamasę (zespół zdobył niegdyś światową renomę z Władysławem Szpilmanem na czele). W lutym 2009 r. wiolonczelista zagrał serię koncertów z Krystianem Zimermanem wykonując kwintety fortepianowe G. Bacewicz – przedsięwzięcie zostało uwieńczone nagraniem płyty dla Deutsche Grammophon.
Rafał Kwiatkowski prowadzi również działalność pedagogiczną w warszawskim Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina.

Tomasz STRAHL – wiolonczelista. Ur. 1965 w Jeleniej Górze. Jest profesorem sztuk muzycznych. Ukończył w 1989 Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli prof. K. Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne Studium Podyplomowe w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu u prof. T. Kühne.  Studiował również kameralistykę u wybitnego skrzypka Krzysztofa Jakowicza, z którym występuje od wielu lat.
Artysta jest laureatem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wykonawczych w Poznaniu, Warszawie oraz m. in. I Nagrody V Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. N. Zabaleta w San Sebastian w Hiszpanii w 1991 r. Otrzymał również Nagrodę-Stypendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w 1994.
Występował m. in. pod batutą takich dyrygentów jak: M. Błaszczyk, A. Boreyko, Ł. Borowicz, T. Bugaj, H. Czyż, P. Entremont, J. M. Florencio, Cz. Grabowski, J. Kosek, J. Maksymiuk, W. Michniewski, M. Nałęcz-Niesiołowski, K. Penderecki, M. Pijarowski, P. Przytocki, Z. Rychert, J. Salwarowski, T. Strugała, J. Swoboda, T. Wojciechowski i S. A. Wróblewski. Od wielu lat prowadzi ożywioną działalność koncertową występując z takimi orkiestrami jak: NOSPR, Orkiestra Filharmonii Narodowej, Polska Orkiestra Kameralna, Polska Orkiestra Radiowa, Sinfonietta Cracovia, Concerto Avenna i niemal wszystkie orkiestry filharmoniczne w Polsce. Współpracuje z wybitnymi solistami, z Kwartetem Wilanów i Kwartetem Śląskim.
Wśród bardziej znaczących koncertów T. Strahla wymienić można występy w Schauspielhaus w Berlinie, Brucknersaal w Linzu, St. Johns Smith Square w Londynie, Art Center w Tel Avivie, Toppan Hall w Tokio, L Auditorii w Barcelonie, w Sali im. Moniuszki Teatru Wielkiego w Warszawie oraz w Filharmonii Narodowej. Odbył liczne tournée po Japonii, Kanadzie, Hiszpanii (z Filharmonią Śląską). Wziął udział w przedstawieniu "Fortepianissimo" wraz z K. Jabłońskim w Teatrze Wielkim w Warszawie. Jest gościem takich festiwali jak: Warszawska Jesień, Muzyka w Starym Krakowie, Bravo Maestro, Festiwal w Guadix w Hiszpanii, "Chopin à Paris" w Paryżu, Cello Festival w Caracas, Festiwal w Busku Zdroju, Festiwale im. F. Chopina w Dusznikach Zdroju i Antoninie, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwal Organowy w Kamieniu Pomorskim, Bydgoski Festiwal Muzyczny i Warszawskie Spotkania Muzyczne. Ważnym wydarzeniem dla artysty było wykonanie Koncertu wiolonczelowego W. Lutosławskiego w obecności kompozytora w 1993 r. pod dyrekcją M. J. Błaszczyka. W 2005 artysta dokonał polskiego prawykonania II Koncertu wiolonczelowego P. Mossa na Festiwalu "Prawykonania" wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. W październiku 2008 występował z Orquestra Sinfonica Municipal de Sao Paulo z koncertem wiolonczelowym A. Dworzaka, pod batutą José Maria Florêncio.
Jest współzałożycielem Chopin Duo wraz z pianistą Krzysztofem Jabłońskim.
Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, a także dla CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje wiele płyt CD dla "Pony Canyon", "CD Accord", Polskiego Radia Katowice, "Pavane Records", "Gema Stereo", "Pol-Music", "Acte Prealable" oraz "Sony Classics". Artysta był dwukrotnie nominowany do nagrody "Fryderyka". Jest laureatem nagrody Polskiej Akademii Fonograficznej "Fryderyk 2003".
T. Strahl prowadzi liczne kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii (Kyoto University of Arts) oraz w Ameryce Południowej. W czerwcu 2001 otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł profesora, a w 2002 Złoty Krzyż Zasługi. Prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie oraz w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. W 2005 r. artysta poprowadził cykl wykładów i wykonał kilka koncertów podczas prestiżowej "Wien, Prag, Budapest, 05". W 2009 r. wykładał podczas International Morningside Music Bridge (Akademia Muzyczna w Gdańsku) wśród wybitnych polskich i zagranicznych artystów.
W 2009 r. otrzymał nagrodę Ministra Kultury B. Zdrojewskiego, za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne, a w 2010 został odznaczony srebrnym medalem GLORIA ARTIS - zasłużony dla kultury polskiej. W czerwcu bieżącego roku, wraz z K. Jabłońskim, koncertował na XIX Festiwalu Muzyki Klasycznej w Nafplio (Grecja) oraz odbył trasę koncertową we Francji z Filharmonią Śląską.
Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm - Norymberga, 1778.

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Fri, April 19, 2024 21:38:36
IP          : 18.218.184.214
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : www.intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html