Źródło: inTARnet.pl

   Felieton Mirosława Poświatowskiego    -   20/3/2010

”(...) A skoro już przy wyrokach sądowych jesteśmy (o których też przecie dopiero co pisałem) i panteonach – właśnie sąd orzekł, że Adam Michnik nie był zaciekłym obrońcą agentów, jak to przedstawił go w swej wypowiedzi prof. Andrzej Zybertowicz. Okazuje się więc, że Mojżesz naszej publicystyki, Człowiek Honoru, Żyd Roku, redaktor naczelny gazety, która wściekłymi atakami na lustrację i lustratorów, moralnie i realnie pomogła bezpiecznie przeprowadzić dawną agenturę z PRL po czasy współczesne, nie jest zaciekłym obrońcą agentów tychże. Swoją drogą to bardzo ciekawe, że profesora Zybertowicza prócz Michnika skarżyli także tajny agent Milan Subotic (TVN) oraz tajny agent Zygmunt Solorz (Polsat). Panowie ci poczuli, że ich dobra zostały naruszone, a sąd w procesie wytoczonym przez Michnika przyznał temuż rację. (...)” - pisze w najnowszym felietonie Mirosław Poświatowski.

Ogloszenie

Na początek muszę przeprosić. Za Dodę – z ubiegłego tygodnia. Już nigdy więcej nie wypowiem słów o dodoizacji kultury, nawet jeśli określenie „dodoizacja” nie jest znakiem towarowym zastrzeżonym. Przepraszam tak na wszelki wypadek, albowiem Doda właśnie wygrała proces z liderem zespołu Grupa Operacyjna, który ją obraził w piosence, o której pewnie mało kto słyszał, podobnie jak o zespole, ale dzięki wyrokowi będzie on cieszył się pewnie większą popularnością. Podobnie jak sama piosenka. A tak konkretnie: muzyk nazwał Dodę „blacharą”, „żywym banerem”, „blond billboardem” i osobą, która „rży jak ogier”. W zasadzie to wszystko się zgadza, to znaczy nie wiem tylko co znaczy słowo „blachara”, bo nie obracam się w kręgach, które to słowo znają i używają, ale najwyraźniej Doda w tych kręgach się obraca, skoro poczuła się dotknięta. W ten oto sposób, osoba która rży... przepraszam: osoba o oryginalnym śmiechu, wkroczyła do niedotykalskiego panteonu narodowych świętości i innych rodowych klejnotów, o którym to panteonie niedawno pisałem.

A skoro już przy wyrokach sądowych jesteśmy (o których też przecie dopiero co pisałem) i panteonach – właśnie sąd orzekł, że Adam Michnik nie był zaciekłym obrońcą agentów, jak to przedstawił go w swej wypowiedzi prof. Andrzej Zybertowicz. Okazuje się więc, że Mojżesz naszej publicystyki, Człowiek Honoru, Żyd Roku, słynny bratem – odpowiedzialnym za morderstwa sądowe (za które nie stanął on przed wymiarem sprawiedliwości), syn Ozjasza Szechtera, w czasach stalinowskich zastępcy redaktora naczelnego „Głosu Pracy” (redaktorem naczelnym był ojciec obecnego podwładnego Michnika – Konstantego Geberta – „Dawida Warszawskiego”); wreszcie - redaktor naczelny gazety, która wściekłymi atakami na lustrację i lustratorów, moralnie i realnie pomogła bezpiecznie przeprowadzić dawną agenturę z PRL po czasy współczesne - nie jest zaciekłym obrońcą agentów tychże. Swoją drogą to bardzo ciekawe, że profesora Zybertowicza prócz Michnika skarżyli tajny agent Milan Subotic (TVN) oraz tajny agent Zygmunt Solorz (Polsat). Panowie ci poczuli, że ich dobra zostały naruszone, a sąd w procesie wytoczonym przez Michnika przyznał temuż rację.

W tym zakresie na obraz naszego życia publicznego, politycznego, medialnego, jeszcze więcej światła rzuca fakt, że za główny program informacyjny TVP 2 czyli „Panoramę” odpowiada TW „Zbigniew”, Jacek Skorus, który w stanie wojennym przygotowywał materiały propagandowe wymierzone w „Solidarność”. Zatem również media publiczne na odcinku ideowym są odpowiednio „zabezpieczone”. Afera ta wybuchła przy okazji filmu „Pod prąd” o Konfederacji Polski Niepodległej, w którym znajdują się fragmenty „Dziennika Telewizyjnego” z tamtego okresu. Film ten, zamówiony przez TVP 2 pozytywnie przeszedł kolaudację, po czym... jakoś tak dziwnie spoczął w magazynie. Rzecz w normalnym kraju nie do pomyślenia, ale w reżimowych mediach na ten temat – cisza. Już Państwo wiecie dlaczego...

Ale powróćmy do prostujących kręte drogi rzeczywistości procesów sądowych. Oto kolejny jakże niezawisły sąd uznał, że Paweł Zyzak cytując akta SB, czyli publikując fakt rejestracji Lecha Wałęsy jako Tajnego Współpracownika – obraził w ten sposób jego córkę. Jak Państwo widzą, w naszym kraju coraz niebezpieczniej jest cokolwiek cytować, a zwłaszcza dokumenty i jeszcze chwila, a niebezpieczne stanie się cytowanie nawet uzasadnień wyroków co niektórych sędziów, gdy brzmieć dlań będą szczególnie kompromitująco. Taki sędzia mógłby bowiem poczuć, że jego dobra osobiste zostały naruszone, przez fakt zacytowania wypowiedzianych przezeń nonsensów. A już nie daj Boże, gdyby znalazł się w archiwach jakiś kwit... Ale od czego są znawcy kwitów oraz tego, z jakiego klucza wypada nam śpiewać, jak np. Adam Michnik, co to w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku buszował sobie wraz z paroma osobami po najtajniejszych materiałach MSW, działając jako komisja nie mająca do tego podstaw prawnych i do dziś dokładnie nie wiadomo co panowie tam robili.
W każdym razie: w świetle tego wyroku, obrażające dla córki Lecha Wałęsy jest rozgłaszanie jaki np. pseudonim nosił jej ojciec; jako że fakt ów wielokrotnie był publikowany w gazetach i książkach, w tym w książce „SB a Lech Wałęsa” S. Cenckiewicza i P. Gontarczyka – polskie sądy czeka masa roboty i jeżeli nie trzeba dziś przywracać instytucji cenzora, który wycierałby gumką życiorysy, to tylko dlatego, że funkcję tę doskonale wypełniają dziś sądy – środowisko nie przewietrzone po dziś dzień pod kątem agenturalności, a to za sprawą michnikowej właśnie, antylustracyjnej histerii – nie należy się więc dziwić, że teraz się odwdzięczają wyrokami, zapadającymi z powództwa np. agentów i Michnika, wedle których to wyroków Michnik Adam nie był zaciekłym obrońcą tychże.
O wycieraniu życiorysów jeszcze za chwilę; w każdym razie: tak oto w zakresie panteonu narodowych świętości, Doda Elektorda połączyła się z Wielkim Elektrykiem co to przez płot skakał, Wielkim Antylustratorem oraz agentami bezpieki, oficerami i generałami od których mamy się odpieprzyć, bo jak nie, to proces, wyrok, kara.

Ale nie wszystkie procesy kończą się wyrokami skazującymi. Oto Aleksander Kwaśniewski i tygodnik „Wprost” zawarły ugodę. Otóż Aleksander Wszystkich Polaków nazwał kiedyś „Wprost” „ubecką gazetą”, straszliwie ją przez to obrażając, a zwłaszcza już byłego obecnie redaktora naczelnego tego tygodnika, Marka Króla. Aleksander Wszystkich Polaków, choć dziś za słowa swe przeprasza, jako padłe pod wpływem emocji, musiał wszakże wiedzieć co mówi, albowiem Marek Król wcześniej nosił wdzięczny pseudonim „Adam”, pod którym został zarejestrowany jako Tajny Współpracownik. Biorąc pod uwagę fakt, iż Piotr Gontarczyk z IPN w swojej książce twierdzi, iż Aleksander Kwaśniewski to TW „Alek” – całą tą sprawę można by nazwać po prostu kłótnią w rodzinie. W przypadku Kwaśniewskiego oczywiście teczka została zniszczona lub wyniesiona w 1989 roku (zapewne po zmikrofilmowaniu), zachowały się jednak inne dokumenty i jak to mawiają niektórzy publicyści – w takich razach taka forma nieobecności jest „wyższą formą obecności”. Ale uściślijmy fakty: w 2005 roku, ówczesny prezydent zdecydował o nie stawieniu się przed sejmową komisją śledczą dotyczącą PKN Orlen w reakcji na artykuł „Wprost” przedstawiający zdjęcia jego i jego żony w towarzystwie oskarżonego o korupcję lobbysty Marka Dochnala, podczas gdy Aleksander, ksywka „Goleń” twierdził, że z Dochnalem żadnych kontaktów nie miał. Wówczas to prezydent obraził się na wredną rzeczywistość i stwierdził m.in. iż „niech żadna mutacja Urzędu Bezpieczeństwa nie stara się kierować losami Polski”.
Teraz strony zawarły ugodę i zastanawiać się tylko można, co na ten fakt wpłynęło. Trochę światła rzuca na to zawarta w ugodzie deklaracja „Wprost”, które wyraża wolę współpracy z fundacją Kwaśniewskiego „Amicus Europae”, promującą „wartości europejskie”...

Jak widzimy, nie wszystkie tego rodzaju procesy muszą kończyć się wyrokami skazującymi. Ale w wycieraniu życiorysów gumką i nieubłaganym prostowaniu krętych ścieżek rzeczywistości, na odcinku frontu wyznaczanego przez obowiązującą linię politycznej poprawności, uczestniczą nie tylko sądy. Oto dopiero co ukazała się taka np. „Encyklopedia Tarnowa”, w której można znaleźć wiele interesujących życiorysów, a jeszcze więcej – nie znaleźć. Redakcja „E.T.” argumentowała, że do tematu „Tajnych Współpracowników”, niechby sztandarowo udokumentowanych i opisanych, jak w przypadku Stanisława Wodzińskiego, podchodzono z dużą ostrożnością, bo w kraju „zapadają różne wyroki”...

Czy wobec całej tej orwelizacji można powiedzieć, że PRL wróciła? Nie. PRL nigdy się stąd nie wyprowadziła. Żyła dotąd podskurnie, w podziemiu, które ktoś mógłby eufemistycznie nazwać „gospodarczym”, a ja nazywam polityczno-kryminalnym. Po przeszło dwudziestu latach walki z lustracją, dwudziestu latach robienia ludziom wody z mózgu, w tym sk...wiałym kraju, w którym premiuje się łajdactwo, w którym prawdę nazywa się fałszem, a fałsz prawdą, w którym za prawdę tąże zapadają skazujące wyroki – ta prl-owska hydra coraz butniej unosi swoje łby, coraz mocniej zatruwając organizm państwa polskiego, wpływając na agenturyzację polityki i sprawiając, że Polska wciąż nie może stać się silnym, gospodarnym krajem którym mogłaby być. Ta hydra nosi głowy Michnika, Kiszczaka, głowy anonimowych dla mnie sędziów, głowy niektórych polityków, głowy tajnych współpracowników i oficerów służb rządzących największymi w naszym kraju mediami, głowy pracowników różnych instytucji, głowy dziennikarzy, redaktorów prowadzących czuwających nad „odpowiednim” doborem i formą podania wiadomości, byśmy my wszyscy wiedzieli, co mamy myśleć i jak wartościować, broń Boże nie czyniąc tego samodzielnie, na własny rachunek. Zatem PRL nie wróciła. Była tu cały czas, przyczajona, zaś o jej obecności sporadycznie znać dawały rozmaite afery. PRL był i jest. I sądząc po zapadających wyrokach sądów w różnych sprawach, ten dwudziestoletni okres „pieriestrojki” za pomocą której władza ludowa miała się uwłaszczyć, właśnie dobiega końca, a PRL wkracza w nowy etap. Etap zabierania dzieci nieprawomyślnym rodzicom pod lada pretekstem przez opiekę społeczną, etap odcinania od dotacji, etap braku zamówień, przegrywania konkursów ofert, braku możliwości awansu czy znalezienia dobrej pracy, etap niemożności publikacji itp. itd. Albowiem przez ostatnie dwadzieścia lat najpoczytniejsza gazeta w Polsce „zaklinała prawdę”. Teraz przeszliśmy do etapu prawdy tej sądowego kneblowania. Jakie będą etapy kolejne?...

M. Poświatowski

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Fri, April 19, 2024 15:42:11
IP          : 18.118.2.15
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : www.intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html