Źródło: inTARnet.pl

  Forum Inwestycyjne w Tarnowie (2)    -   09/9/2010

Niemal każdy dzień przynosi nam ofensywę w podatkach, parapodatkach i różnych opłatach podnoszonych lub wprowadzanych przez polski rząd. Rząd, którego reprezentanci niekiedy mylą pojęcia deficytu budżetowego z deficytem finansów publicznych. Do tego wszystkiego dochodzi „kreatywna księgowość” mająca na celu wypchnięcie wydatków poza budżet, pomysły wirtualnego obniżenia deficytu – np. poprzez zaliczanie do PKB bliżej nieokreślonej „szarej strefy”, narastające zadłużanie przyszłych pokoleń i szereg podobnych zjawisk. Korzystając z obecności podczas tarnowskiego Forum Inwestycyjnego Roberta Gwiazdowskiego, prezydenta Centrum Adama Smitha, postanowiliśmy zapytać się, co on o tym wszystkim sądzi...

Posłuchaj rozmowy z Robertem Gwiazdowskim :

Ogloszenie

Obecne budżetowe sztuczki Robert Gwiazdowski porównuje do księgowych sztuczek, które przez szereg lat robił Enron, Lehman Brothers, (od którego w powszechnym przekonaniu rozpoczął się światowy kryzys – przyp. Red.), czy amerykańskie koncerny samochodowe. -Takie sztuczki mają to do siebie, że można je robić przez jakiś czas, ale potem wychodzi rzeczywista wysokość zadłużenia. Tego rodzaju polityki żadna rodzina nie byłaby w stanie wytrzymać i okazuje się że nie są w stanie wytrzymać tego również państwa, co pokazuje przykład Grecji. W końcu okazało się, że wszyscy ci, którzy mówili od mniej więcej osiemdziesięciu lat, że koncepcje Keynesa (1) w dłuższej perspektywie czasu nie mają szans powodzenia, mieli rację. Mówili to Austriacy: Mises (2), Hayek (3), mówił to Friedman (4) – nie da się w nieskończoność zwiększać długu - mówi Robert Gwiazdowski dodając, że jest jedynie kwestią czasu, mierzonego w pokoleniach, kiedy tego rodzaju polityka się zawali. Obciążając jeszcze bardziej nasze dzieci (tak jak obecni obciążone są już przyszłe pokolenia).
-Keynesizm próbuje być stosowany jako lekarstwo, lekarstwo się nie sprawdza, więc musimy zaaplikować więcej tego samego lekarstwa. Ale wiadomo, czym taka kuracja się skończy - mówi R. Gwiazdowski. -Za sprawą makroekonomistów ze szkoły Keynesa wóz postawiono przed koniem i dzisiaj jest tak że to rynki finansowe są ważniejsze od normalnej gospodarki. A czego my potrzebujemy – akcji, obligacji? Nie, my potrzebujemy pieluszek, czegoś do jedzenia, na starość usługi pielęgniarskiej, a nie świadectw udziałowych w czymkolwiek.

(1)John Maynard Keynes (1883 – 1946) – angielski ekonomista, twórca teorii interwencjonizmu państwowego w dziedzinie ekonomii i finansów państwowych. Jego zdaniem w celu zapewnienia stałego rozwoju gospodarczego należy pobudzać wzrost globalnych wydatków za pomocą środków polityki fiskalnej lub pieniężnej (za wikipedią). Keynes proponował m.in. zwiększanie świadczeń społecznych dla najbiedniejszych, obniżenie opodatkowania zysków przeznaczanych na inwestycje, zarządzanie wielkością wydatków rządowych na inwestycje państwowe czy roboty publiczne.
(2) Ludwig Heinrich Edler von Mises: 1881 (Lwów) – 1973. Austriacki ekonomista. Propagował filozofię wolnego rynku i społeczeństwa; udowodnił że niemożliwe jest racjonalne funkcjonowanie gospodarki planowej.
(3) Friedrich August von Hayek (1899-1992) – ekonomista austriacki i filozof polityki, obrońca gospodarki wolnorynkowej, przeciwnik interwencjonizmu państwowego, laureat nagrody Nobla z ekonomii. W młodości socjalista, szybko się z tej przypadłości wyleczył; w swoich pracach dowodził, że socjalizm, wymagający centralnego sterowania, obarczony jest wysokim ryzykiem przekształcenia się w ustrój totalitarny. ”Argumentował, że wolność łączy się z odpowiedzialnością i chroni nienaruszalność prywatności. (…) Porządki spontaniczne wyrastają wprost z tej rzeczywistości i dlatego są do niej lepiej dostosowane. Są one odporne na manipulacje i próby ich zdominowania przez władzę autorytarną. Z tego powodu są one warunkiem istnienia wolnych społeczeństw.” (wikipedia)
(4) Milton Friedman (1912-2006), laureat nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii. Obrońca i propagator wolnego rynku, zwolennik minimalnego udziału państwa w gospodarce. ”Jego książka Wolny wybór odegrała wielką rolę w kształtowaniu postaw antysocjalistycznych. Interwencjonizmowi państwa w gospodarkę przeciwstawiał system gospodarki rynkowej opartej na własności prywatnej, wolnej konkurencji i indywidualnej przedsiębiorczości. Atakował politykę fiskalną państwa, a szczególnie wysokie wydatki na cele socjalne, zasiłki dla bezrobotnych i ubezpieczenia społeczne, które pociągają za sobą wysokie podatki ograniczające działalność przedsiębiorstw i hamujące procesy wzrostu gospodarczego. Uznał, że ekonomiczne funkcje państwa powinny być ograniczone, a jego działalność winna się koncentrować na zapewnieniu zewnętrznego bezpieczeństwa państwa oraz na stworzeniu mechanizmu rynkowego. Proponował wprowadzenie zasady wolnego handlu międzynarodowego oraz odchodzenie od polityki protekcjonizmu celnego. Był ostrym krytykiem doktryny Keynesa.” (wikipedia).

M. Poświatowski