Źródło: inTARnet.pl

   Byłem na „Balu wisielców”    -   08/3/2005

Dlaczego trzeba (było) koniecznie obejrzeć ten spektakl? Bo „został bardzo dobrze oceniony przez krytyków; na scenariusz składają się mało znane utwory wybitnego poety; znakomicie przemawia do młodych widzów, wyszydza skorumpowane społeczeństwo Polski lat międzywojennych i jak kalka nakłada się na współczesne nam czasu” – tak rekomendował swój spektakl Piotr Szczerski. Jednak samochwalstwo to okazało się uzasadnione.

Ogloszenie

Kto 4 marca odwiedził „Solskiego”, ten pewnie nie pożałował. Tuwim nic a nic się nie zestarzał – czy pisząc o wędrujących z ręki do ręki pieniądzach, czy o naszych politycznych elitach, czy o narodowych przywarach – ostrze jego satyry, zza grobu wciąż oskarżycielsko w nas mierzy i nic nie wskazuje na to, by rychło miałoby się stępić. Boć na scenie życia, jak w kiepskiej rewii wciąż podrygują ludzkie kukiełki, lokalni kacykowie na podobieństwo chorągiewek, o wymiennych zależnie od wiatru poglądach, nieustający oportuniści, zatroskani osobnicy, którym nigdy nic się nie podoba i ci, wiecznie obrażeni, którym zawżdy krzywda się dzieje. Ach, jakże chętnie innych wskazujemy paluchem jako przyczynę naszych nieszczęść…

Znakomicie bawi scena małomiasteczkowego burmistrza, oczekującego na wizytę ministra. Jednak starannie przygotowywaną mowę, zaczynającą się od (ani chybi proroczych) słów „kiedy błogosławione dni majowego przewrotu…” diabli biorą, bo wieści z Warszawy co chwila inne nadchodzą; a to że zmiana władzy, a to że wiatr z innej strony zawiewa więc i co chwila zmieniać się będzie światopogląd i światowygląd pana burmistrza. W przemowie słów parę tylko spec od „pi-ar” wymieni i dobrze będzie…

Smakowita jest również scena samobójcy; pozbawiony pracy mężczyzna (redukcja!) decyduje się uczynić ze swej śmierci medialne show, które dzięki reklamowy kontraktom zapewni byt jego rodzinie. Liczba absurdalnych kwestii, które ma w ostatnim swym słowie powiedzieć rośnie, a spece od marketingu wciąż nowe podsyłają propozycje. Jeśli strzelać sobie w łeb, to tylko rewolwerem firmy…

Oj, nic się Tuwim nie zestarzał. I nie zestarzały się jego powiedzonka, bo czymże innym jest sąd, jak nie grupą ludzi orzekających, która ze stron miała lepszego adwokata? Takich perełek, ostrych, prawdziwych, boleśnie śmiesznych, wciąż aktualnych jest w „Balu Wisielców” znacznie więcej. Słowa pędzą coraz szybciej, coraz celniej; szubienice dyndają, czekając na kolejnego wisielca, który przejrzy na oczy dostrzegając w pełnej krasie szaleństwo codzienności. Bo zaiste szaleństwem stało się życie. Bo, powtarzając za Tuwimem – „kurwa mać! Kurwa mieć! Kurwa brać!”.

„Bal Wisielców” według Juliana Tuwima, w wykonaniu aktorów kieleckiej sceny: Teresy Bielińskiej, Agnieszki Kwietniewskiej, Marii Wójcikowskiej, Marcina Brykczyńskiego, Edwarda Janaszka, Artura Pontka i Artura Sławonia. Scenariusz, inscenizacja i reżyseria – Piotr Szczerski. Spektakl dwukrotnie wyróżniony została na XXIX Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska 2004” (wyróżnienie za rolę Wisielca Trzeciego dla Artura Pontka i nagroda za scenariusz Piotra Szczerskiego).

W strefie dźwięku – fragment spektaklu (((mp3))).
M. Poświatowski

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Fri, April 26, 2024 08:00:21
IP          : 3.145.94.251
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : www.intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html