Źródło: inTARnet.pl

  "Dwa wymiary" - malarska bajka z morałem    -   21/4/2008

W Galerii BWA zestawiono obrazy dwóch tarnowskich artystów młodego pokolenia – Bartłomieja Bałuta i Janusza Janczego. Wystawa „Dwa wymiary” konfrontuje dwa zupełnie różne typy malarstwa. Postawy autorów, podobnie jak wybrane przez nich środki wyrazu są krańcowo różne. I tu rodzi się poważny kłopot - w połowie wystawa jest nieskończenie kiczowata.

Ogloszenie

>

Tarnowskie malarstwo ma się dobrze, a to za sprawą takich artystów jak Bartłomiej Bałut. Malarz traktuje kolor, fakturę, rytm i wzajemne relacje brył jak harmonijną układankę. Z rozmachem przedstawia płaskie przestrzenie, pozbawione drzew i ludzkich postaci horyzonty, czyniąc tym samym otaczającą pustkę bardziej wyrazistą. Na jego płótnach dominują ujęte w stonowanej mrocznej kolorystyce ogromne, samotne oceany, milczące zatoki, ciemne lasy brzóz. Jest to świat mało sympatyczny, niepokojący, czasami wręcz depresyjny, ale przez swój rozmach także intrygujący i skutecznie łechcący wyobraźnię. Bałut na razie jeszcze kryje się za retoryką malarskiej poprawności, niemniej jego prace zapowiadają się naprawdę obiecująco.

Przejście do sali obok przynosi spore zaskoczenie. Zgromadzone w niej obrazy Janczego to stylistyczny zwrot o 180 stopni – typowe artystyczne przedszkole, na którego tle obrazy Bałuta to mistrzostwo świata. Malowidła Janczego tętnią życiem, ruchem, zwracają uwagę zdecydowaną, ostrą, bogatą kolorystyką i… no właśnie. Najważniejszy kłopot z tą ekspozycją polega na tym, że jest nieskończenie kiczowata. Radosnej twórczości autora nie da się ludzkim językiem opisać. Tę malarską grafomanię trzeba zobaczyć. To kawał pustego, przesłodzonego gniota przyprawionego dla ukrycia (nie)smaku niby głęboką wymową i podlanego sosem quasi-artystycznej obserwacji.
Podobno wiele nieszczęść bierze się stąd, że człowiek chce być jeszcze szczęśliwszy niż jest. To stwierdzenie jak ulał pasuje do artystycznych poczynań Janczego. Malarska przygoda tego dyplomowanego rzeźbiarza przypomina mi pewną radziecką dobranockę o jeżyku. Otóż mały jeżyk jest tak bardzo niezadowolony ze swoich kolców, że idzie do wypożyczalni futerek i wybiera coraz to nowe przebrania, zamieniając się raz to w borsuka, raz w lisa, a potem w jeszcze inne zwierzątko. Za każdym razem śpiewa piosenkę: „To futerko jest lepsze, to futerko mieć wolę”. I za każdym razem nowa skóra go rozczarowuje. Wtedy pojawia się mądra sowa i podsuwa mu pod nos jego własne igiełki, które ratują mu życie, gdy atakuje go groźny wilk. Morał bajki jest oczywiście taki, że własna tożsamość jest najlepsza. Podobny jest morał wystawy „Dwa wymiary”. Po co przywdziewać skórkę złego malarza, jeśli jest się dobrym rzeźbiarzem?
Agnieszka Setlik

Wystawę "Dwa wymiary" można oglądać w BWA Galerii Miejskiej, Pasaż Tertila, do 7 maja.

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Fri, April 26, 2024 17:08:37
IP          : 18.224.214.215
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : www.intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html